Στη διαδικασία του να βιώνω αγάπη και ειρήνη σε κάθε περίπτωση αναγκάζομαι να βρω κάθε φορά , ποιά πεποίθηση με αποκλείει , αυτή τη στιγμή από την ηρεμία ή την αγάπη επειδή έχω καταλάβει ότι όλα είναι θέμα πεποιθήσεων.
Τότε εντοπίζω ποιά είναι η περιοριστική πεποίθηση που έχει προγραμματιστεί μέσα μου . στο υποσυνείδητο , στο εσώτερο παιδί , στα κύτταρά μου , η οποία αυτή τη στιγμή με κάνει να χάνω την αίσθηση της ασφάλειας , και στην συνέχεια την αίσθηση της ενότητας , της ηρεμίας , της ευτυχίας και της αγάπης.
Δηλαδή μας έχουν προγραμματίσει για μια συνεχή μάχη με τον κόσμο γύρω μας και βλέπουμε κάθε σχέση σαν κάτι από το οποίο πρέπει να προστατεύουμε τον εαυτό μας . Μας έχουν προγραμματίσει ότι η αξία μας μετριέται από το πως μας βλέπουν οι άλλοι . Ή πως συγκρινόμαστε με τους άλλους και να έχουμε συνεχώς αμφιβολία για την αξία μας και να νιώθουμε συνεχώς την ανάγκη να την αποδείξουμε με κάποιο τρόπο , όπως με την εμφάνιση μας , με το επάγγελμα μας . Με κάποιο τρόπο προσπαθούμε συνεχώς να πείσουμε τους άλλος ότι αξίζουμε , αλλά στην ουσία , βέβαια προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας για την αξία μας.
Και ο άλλος προγραμματισμός , ότι δεν είμαστε ασφαλείς και πως χρειαζόμαστε όπωσδήποτε κάποιον άλλον άνθρωπο για να στηριχτούμε ή κάποια χρήματα ή κάποια περιουσία , ότι κινδυνεύουμε και πρέπει να βρούμε έξω από εμάς κάποια πηγή ασφάλειας . Αυτοί είναι οι βασικοί προγραμματισμοί που έχουν μπει πολύ βαθιά μέσα μας , από αυτά που έχουμε ακούσει και από αυτά που έχουμε δει κατά την διάρκεια των παιδικών χρόνων.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Ρόμπερτ Ηλίας Νατζέμυ
ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΣ
ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ , ΤΟ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ Κ
ΤΙΣ ΚΥΤΤΑΡΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου